Dag 11 Van Leeuwarden naar Rotterdam en Krimpen aa

En dan zitten we ineens aan het laatste ontbijt met z’n vieren! Best gek!

Het brood is op, althans de gewone gesneden bruine boterhammen. Ik eet dat graag, al die broodjes hoeven voor mij niet zo. Als Irene aan de jongeman van de bediening meld dat ze op zijn, begrijpt hij haar niet. Moeiteloos schakelt ze over in het Engels. Want tja, internationaal hè Leeuwarden! Het is op, zegt hij en het komt ook niet meer……oké dan maar wat anders. Als we bijna klaar zijn met eten, komt hij nog 2 dikke sneeën brood brengen. Die maken we wel voor onderweg. 2 banaantjes erbij en we kunnen er weer tegen aan. 

We pakken de bagage kar weer mee en laden daar al onze tassen op. Scheelt een hoop gesjouw. Dan halen we de fietsen uit de kelder, tassen erop en we kunnen. Veel te vroeg voor de trein van 11:47, maar we gaan vast kijken waar dat station is.

Gauw gevonden en we rijden richting de treinen. Op perron 4 staat een trein klaar. Dat blijkt de trein van 10:47 te zijn. Die kunnen we natuurlijk ook nemen. Onze gekochte tickets zijn, natuurlijk, ook voor deze trein geldig. Alleen de aanmelding op de NS app hebben voor 11:47 gedaan. Nou ja, dat veranderen we wel als we er in zitten. Met de hulp van een medewerker van het station gaan we door de poortjes. Onze QR code’s werkten niet! Gaat lekker dit… we gaan op ons gemakkie de fietsen in de trein zetten, tassen er af. We zijn de eerste passagiers, dus plek genoeg. Kletsen nog wat met de medewerker, genaamd Klaas, Sinterklaas grapt hij. Er wordt een extra treinstel aangekoppeld door een dame, zegt hij. Even kijken of ze het wel kan! Wij vinden het prima gegaan, geslaagd! Als de dame uit de trein stapt, vraagt ze nog even feedback. Ze wil het zo zacht mogelijk doen, zodat de reizigers er geen last van hebben. Zat nog niemand in de trein! Dan gaan we!

We proberen op de NS app onze aanmelding te wijzigen. Afmelden gaat prima, maar aanmelden voor 10:47 lukt ons allemaal niet! Nou, dan niet!

Als we station Zwolle binnenrijden, zien we 2 fietsers staan. Met bagage en al! Helaas zij mogen niet mee, de fiets plekken zijn vol. O jé, zij zijn daar over duidelijk niet blij mee en wij snappen dat helemaal! Waarschijnlijk hebben we hun plek ingepikt. Maar zegt Jannie, we gaan ons nou niet een beetje schuldig zitten voelen. We hebben het geprobeerd! De coupé is wel aardig volgestroomd. Achter ons komt een vrouw met hond en 3 kinderen. Eigenlijk had ze op onze plek willen zitten, hoorden wij. ( vier plekken tegenover elkaar), want dan had de hond meer ruimte. Ze had het niet tegen ons, maar tegen de kinderen. Als die mensen straks weg gaan, gaan wij daar zitten. Wij gniffelden, we gaan helemaal niet weg! Dan, na een poosje, begint de hond onder mijn stoel over te geven. De oudste zoon moet wc papier gaan halen. Jannie staat haar pakjes zakdoeken af. Ze ruimt het netjes op. Nu ben ik toch blij met dat mondkapje…..ruik niks!

De hele reis werd telkens netjes gemeld waar we allemaal gingen stoppen. Tot aan Rotterdam Centraal aan toe. Rijden we Utrecht Centraal binnen, zegt hij ineens: deze trein gaat niet verder ivm een technische storing tussen Gouda en Nieuwerkerk. Lekker dan. 

Zoiets haalden we al vanmorgen gelezen op die fijn NS app, maar Klaas (Sinterklaas) had ons verzekerd dat die wel zou zijn opgelost als wij in de buurt zouden zijn. Niet dus!

We kregen nog wel de tip om de trein te nemen die over Den Haag zou gaan. Wij alles uit de trein gehaald. Er staan mensen klaar om in te stappen. En ik zeg nog, deze trein gaat niet naar Rotterdam, hoor. Gelukkig, zeggen ze, want wij moeten naar Groningen! Ze wisten dus al de hele tijd dat we niet verder dan Utrecht zouden gaan. Sta je dan met je hele santenkraam. We kijken elkaar aan, gaan we zoeken naar een treinverbinding of? We zijn er snel uit, we gaan fietsen naar huis. Lief in en uit en hup door de poortjes. Mmm, zouden de codes het nu wel doen? Die van Jaap laat 3 van ons door, de vierde lukt het met de eigen code. Mooi, dat werkt! Dan zoekt Jaap op zijn gps-apparatuur de route naar huis. Even draaien en keren rondom Hoog Caterijne en we zijn op weg. De stad uit. Eigenlijk best lekker om weer te fietsen. Heerlijk weer, windje veelal in de rug. Kon rotter. We gaan eerst even op zoek naar een kop koffie. Als we die gevonden hebben, haal ik ook mijn gps-ding tevoorschijn. Zat ergens onderin de tas. Toch lekkerder fietsen als ik ook de route voor mijn neus heb. We gaan lekker. Bij elkaar toch weer 50 á 54 kilometer naar huis. Dan tikt er iets aan mijn fiets als ik even stop met trappen. Irene rijd naast me en ziet wat er mis is. Het hengels van mijn tas bungeld ergens. 

Gauw gestopt, Tjemig de riem is tussen het wiel en remblokje terecht gekomen. Leek eerst of we het op moesten lossen met een mes, maar dan lukt het toch om hem los te krijgen. Als ik de boel weer voor elkaar heb, roept Jaap ons. Kijk eens hier in de tuin! Zo grappig, een voetbalveld met vlaggen een heus stadion staat hier in de voortuin! Foto en dan weer door.

In Haastrecht is het tijd om iets te eten. Vergeet helemaal de vanmorgen gesmeerde boterham….dus komen we bij de pizzeria aan. Shoarma en pizza gaat er goed in. Ons laatste ‘etentje’ samen, wel de goedkoopste tot nu toe meld Irene (onze penningmeester). Bij Gouda scheiden onze wegen, doei, later, was meer dan gezellig!

Wij fietsen over de dijk naar Krimpen. Laatste lootjes, je kent dat wel. Van bovenaf kijken we in de tuin van de kleine man. Niks te zien, we gaan toch de dijk af om even te kijken of Joeri en Nathalie thuis zijn. Poort open, fietsen er door en daar zit Joeri onder de overkapping, Maxx timmert enthousiast op het raam en komt met mama Nathalie naar buiten. Lekker bijgekletst en dan nog 500 meter naar huis. Pfff, heet in huis!

Opruimen en wie weet op naar een volgend avontuur!