Valse.start
Door: Yvonne
Blijf op de hoogte en volg Yvonne en Irene
08 Juni 2016 | Duitsland, Plau
Dag 1
Maandag 6 juni 2016
Heerlijk geslapen in een Fletcher hotel in Callantsoog. Zelfs uitgeslapen. Sita is kennelijk kapot en houd het uit tot half 9!
Bijzonder als je weet dat ze thuis al om 6 uur begint te piepen en te zeuren! Na een lekker ontbijt, we proberen ons nog een klein beetje aan ons voorjaars dieet te houden, maar dat is lastig met al dat lekkers voor je neus, pakken we de boel op.
Tja, en nu....pas om 15:00 uur kunnen we de camper ophalen....
Bij de receptie ligt een folder van een gebied van natuurmonumenten. Het Zwanenwater. Vlakbij! Dat wordt het. De blauwborst staat op de voorkant afgebeeld, ben benieuwd!
We rijden er met een gezellige omweg naar toe. Blijkt een kilometer of 2 buiten Callantsoog, maar met de omweg zijn het er wel 10!
We lopen naar de ticket automaat. Entree €2,00. Tenzij je lid bent van natuurmonumenten. Zijn wij, maar het pasje ligt (natuurlijk!) thuis!
Op het toegangsbord staat een plaatje: verboden voor honden! Sjemig....Irene offert zich op en nestelt zich op een bankje met een boekje. Zonnetje erbij, hondje er naast. Kan rotter. Ik pak mijn camera ( met nieuwe lens) en besluit om de lange route te nemen. 4,5 kilometer natuurgebied. Ik heb er zin in, maar gezellig is anders.
Ik ben nog maar net op weg of ik zie een klein vogeltje landen op een tak. Effe kijken met de verrekijker. Geen idee wat het is, maar het heeft een rode borst en is geen roodborstje. Wow, nu al bijzonder. Ik probeer er een foto van te maken. Onderwijl is een wat ouder echtpaar dichterbij gekomen. De vrouw vraagt aan haar man: waarom maakt zij een foto van die dooie takken?
Ik grinnik en zeg: Omdat dat daar een mooi vogeltje in zit. Zij pakt ook haar verrekijker en roept: oh, dat is een rode mus! Ik had wel gehoord dat ze hier zaten,maar er nog nooit een gezien!
Aha, een rode mus. Check!
Verder in dit prachtige gebied waren er nog ganzen, rietgorzen, allerlei soorten rietzangers ( die kan ik allemaal niet uit elkaar houden), een jonge buizerd kreeg vliegles van zijn moeder en nog een boel prachtige vlinders.
Na 2 uur ben ik weer terug, helemaal blij.
Irene heeft zin in koffie ( ik ook) en het bezoekerscentrum is dicht. Dus op naar Callantsoog.........2 kilometer hier vandaan!
In het centrum ( echt de moeite waard, heel gezellig) strijken we neer op een terras. Van alles komt voorbij. Chique vakantiegangers met dure zonnebrillen. Types op de fiets, bepakt en bezakt......rare lui! Een groepje fietser, die vanaf de fiets cruise boot kwamen.....aan de reclame op hun tassen te zien.
Als we net besteld hebben, belt Ronald. De camper is klaar! Effe eten en dan komen we er aan.
Klokslag 15:00 uur rijden we naar de loods in Schagerbrug.
Het duurt wel een uurtje voordat we de uitleg hebben gehad en alles is overgeladen. Onze eigen fietsdrager er op, die van hem er af, etc. En al die tijd zit Sita lekker te jammeren en te zeuren. Ze snapt er niks van. Wij proberen haar te negeren!
Hij verteld nog, dat het echt niet eerder kon. De auto had problemen met de koelvloeistof. De vorige huurder had, bij elkaar, 13 liter toegevoegd tijdens zijn 4 weekse vakantie met deze camper. Ergens zat een lek. Dat is vandaag bij de garage in orde gemaakt. En tja, dat duurt even.
Jammer, maar nu hebben hem, dus gaan met die banaan.
We nemen onze eigen TomTom mee. Advies van Ronald, want de ingebouwde is traag, niet up to date, etc.
Dan zwaaien we onszelf uit, toetsen Plau am See in en rijden maar.
Sita lig lekker ruim achter de voorstoelen en probeert zich toch even lekker tussen ons in te frommelen. Niet de bedoeling, dame. Dan gaat ze 'op rust'.
De auto rijd heerlijk. Ooit een bus gehad, dus herkenbaar.
We hebben het houdertje van onze TomTom lekker in onze eigen auto laten zitten. Handig frut Irene het apparaat in de bekerhouder.
Afsluitdijk over, Friesland door, richting Duitsland. We moeten even wennen aan alle geluiden in en om de auto. Het kraakt en piept anders dan we gewent zijn. Na een poosje komt er steeds een zelfde piepje terug. Telkens 3 keer achter elkaar.......geen idee. Dan begint er op het dashboard een waarschuwingslampje te branden. Gelukkig hadden we uitgelegd gekregen waar het boekje lag! Irene zoekt op wat het lampje betekend. Ja, hoor het kon niet anders. Koelvloeistof! Niet verder rijden, zegt de tekst! Tuurlijk, dat hebben wij.
Bij de eerste de beste benzinepomp gaan we er af. Bellen Ronald en de ANWB. Door de laatste worden we telefonisch geholpen: bijvullen is het advies. Joh, dat hadden we wel begrepen.
Ronald heeft even geen pasklare oplossing, belt ons terwijl hij de avondvierdaagse aan het lopen was.
Na het bijvullen gaan we op zoek naar een camping.......wet van Murphy's ...de eerste camping bestaat niet meer en bij de 2 e duurt het even voor we iemand gevonden hebben die de slagboom open kan doen. Gelukt, we staan.......even recupereren.
Nou ja, dan maar kijken hoe we gaan slapen, eten maken, etc. We pakken nog niks uit, want het kan zo maar zijn dat we morgen met een andere camper verder gaan. Wij denken, dat dat voor ons de beste oplossing zou zijn!
Ene Hans (eigenaar van deze bus) gaat ons daar morgen over contacten.
We besluiten om ' boven' te gaan slapen. Je moet alles een keer geprobeerd hebben in je leven! Na wat geklim en gekluiter liggen we best lekker. Ruimte zat, beetje hard matrasje..... We slapen goed......met toch een beetje de ziekte in ons lijf.....midden in de nacht dondert het kussensysteem van Irene naar beneden tussen de stoelen. Met kunst en vliegwerk wordt alles weer op het bed gehezen.
Dinsdag 7 juni
In de ochtend fietst Irene naar een dorp....linksaf in de bocht zijn de winkels had de knul aan de bar gisteren gezegd.
Ik blijf bij Sita. Ik stuur een sms'je naar Ronald. Nog niks gehoord over de camper. Even later wordt ik gebeld door Pierre van de verzekeraar. Ik heb schade, zegt hij met een behoorlijk Belgische tongval. Klopt. Hij vraagt, ik geef antwoord. Wij gaan zorgen dat u weer verder vakantie kan vieren, beloofd hij. Eerst stuurt hij een berger onze kant op. Mogelijk kan hij het probleem verhelpen. Zo niet, dan komt er een andere oplossing, beloofd hij mij. Ik krijg een watsapp met de contact gegevens.
Even later komt Irene met het ontbijt aan. Lekker! Het zonnetje schijnt, heerlijke temperatuur. De eigenaar Hans, verhuurder Ronald en ik houden elkaar via sms op de hoogte van de vorderingen.
Dan komt de berger er aan. Vrolijke jongen in een enorme vrachtwagen. Wij hopen niet dat daar de camper straks op moet: vervoer weg, huis weg....
Maar het lijkt mee te vallen. Geen tekenen van lekkage.
Hij hoort ons verhaal aan. Tja, het kan ook zijn dat er nog een luchtbel in zat. Het systeem is helemaal leeg geweest, als het dan gevuld wordt, kan er een luchtbel ergens zitten, die dan nu er uit is. Dan zakt het peil. Wij kijken elkaar vertwijfeld aan. Kan het zo simpel zijn? En, hebben we daar dan nu vertrouwen in?
We besluiten dat we geen keus hebben. Geen zin om te wachten op een andere oplossing, dus .....we weten nu hoe dat bijvullen moet.....we nemen de gok.
We laten alle betrokken weten, dat we verder gaan. Pierre, de verzekerings man houd de melding open staan. Is er dan weer wat, dan gaan we voor een andere oplossing. We bedanken de knul van de berger, hij vult het peil weer aan en wij pakken ons boeltje bij elkaar. Nog niks netjes uitgepakt en in de kastjes, wie weet moeten we toch nog ruilen. Op naar Plau am See.
Nog voor Bremen stoppen we even voor een kop koffie. We controleren het peil nog maar eens. Weer gezakt....we vullen het maar weer bij. Bonnetjes bewaren we. Nou ja, lang verhaal kort, 3 liter koelvloeistof en 8 kilometer file op een onverwachte plek later komen we aan in Plau am See. De file hadden we kunnen vermijden, als we hadden geluisterd naar de stem van de ingebouwde TomTom. Ze had gelijk, maar wij vertrouwde haar niet! En na de tweede stop ging de auto niet harder meer dan 80 kilometer per uur. Leek alsof er een begrenzer op zat! Shit, wat nou weer! Snelweg af, motor uit, effe wachten....en daar gaan we weer. Alles oké! Ik sms dit alles naar Ronald. Krijg een minuut later Hans, de eigenaar, aan de lijn. Hij gaat voor ons een afspraak bij een VW garage regelen. Zeg maar bij welke grote plaats je in de buurt bent. Nou, dat is Hamburg, maar daar gaan we niet in. Is bijna spitsuur! We rijden door naar Plau! Even later krijgen we bericht, dat we morgen bij de garage in Plau een afspraak hebben. Fijn.......denk ik.
De camping ligt aan het meer. We zijn te laat voor de receptie. Dus we draaien een groot grasveld op. Een bont gezelschap van campers staan daar naast elkaar. Lekker ruim, dus het valt niet mee om nog een plekje te vinden. Als het gelukt is, staan we te ver van de stroompunten om in te pluggen. Dan niet. Even zijn we er klaar mee. Moe!
Slapen!
Woensdag 8 juni.
Wakker en best lekker geslapen. De boel weer inklappen om naar de afspraak met de VW garage in Plau te gaan.
Het duurt even voor het kwartje valt, maar dan weet de monteur aan de balie wie we zijn. Nou, repareren, zegt hij. Ik kan vandaag alleen maar kijken.......de jongedame die onze gegevens moet invoeren, vraagt naar de auto papieren. Als Irene dat geeft ( kaartje ter grote van een bankpasje) zegt ze: nee dat klopt niet. Het zijn 3 blaadjes. Er gaat nu bij ons een lampje branden. Dit hebben ze in Duitsland nog niet. Achterop het kaartje ziet ze dat alles wat ze nodig heeft daar op staat! Nog geen bril nodig, valt mij op!
Wij nestelen ons in 2 kuipstoeltjes in een enorm lege showroom. Buiten 1 tweedehands auto worden we vergezeld door stof en dooie vliegen! Gaat niet best met Volkswagen!
Als we het probleem hebben toegelicht en de mannen de auto even op de brug hebben gehad is de conclusie: het koelvloeistof verdwijnt in het motorolie systeem! Daar kunnen 3 oorzaken voor zijn. Dan schiet ons Duits verder te kort. Via telefoontjes met de verzekeraar en de eigenaar wordt geregeld dat er materiaal wordt besteld en dat wordt morgen in de auto gezet. De monteur gaat nu nog, voor het gemak, uit van het eenvoudigste scenario. Dan zouden we morgen weer verder moeten kunnen.
Een vriendelijke dame heeft van de verzekeraar het verzoek gekregen voor ons een hotelkamer te boeken. Gebruik maken van plaatselijke bekendheid, noemt hij dat. Dit lukt en de monteur brengt ons er met onze 'eigen' bus naartoe. Voor een nacht spullen mee......en op hoop van zege.
Ingecheckt in Strandhotel Plau am See met zicht op het meer, vrij uitzicht vanuit de kamer op een mooie kikkerpoel. Zal een heerlijk concert worden! Prachtige kamer, lekker gedoucht, Spritz Aperol en een heerlijke asperge soep als lunch.......en dan toch maar genieten van deze onverwachte wending!
We zijn niet anders gewend, toch?
-
08 Juni 2016 - 18:11
Truus:
tjonge jonge wat een verhaal weer..
je maakt wat mee op een zo op het oog een eenvoudig reisje naar duitsland..
-
08 Juni 2016 - 19:19
Pascal:
Jullie maken ook altijd wat mee! Suc6 en hopelijk morgen weer verder op pad... -
08 Juni 2016 - 19:31
Tonnie:
Jeetje meiden wat een verhaal weer! Nou ik hoop dat ze het morgen echt op kunnen lossen, zo gaat jullie vakantie wel erg snel voorbij. Xxx -
09 Juni 2016 - 10:16
Marga:
Dames het is weer wat, hoop dat het wat voorspoediger zal gaan. Maar genieten kunnen jullie wel. -
09 Juni 2016 - 19:49
J En J:
Wat een ervaring.....pff jolan ook gek op busjes....ik niet....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley