Dag 25 een rustdag op en rond de camping
Blijf op de hoogte en volg Yvonne en Irene
17 Juli 2019 | Frankrijk, Saint-Jean-Pied-de-Port
Wij gaan, gewapend met camera en verrekijkers, op pad. Een rondje om het terrein. Eens kijken wat er te zien valt hier. Volgens de campingbaas is er een vogel spot plek zo’n 50 kilometer verderop. Dan lijkt het niet meer op een rustdag, toch? We wandelen van de camping af, rechtsaf en daar vliegt al de rode Wouw! Krijg hem niet goed voor de camera. De zon staat aan de verkeerde kant..... we slaan nog 2 keer rechts af en zoeken dan een plekkie om eens rustig om ons heen te kijken. Heerlijk, want het is hier echt prachtig! Als we terug lopen komt de rode Wouw recht over ons heen. Dit keer wel met het juiste licht. Wat een prachtige vogel is het toch!
Als we bij de camping terug komen, gaat Barendrecht nog even zwemmen. We gaan vanavond wandelen naar het dorp om daar wat te eten, was het idee.
Ik bekijk de gemaakte plaatjes en ben zeer tevreden. Op een van de foto’s is hij recht boven mij en kijkt hij recht in de lens!
Als we allemaal zover zijn wandelen we de 3 kilometers naar het dorp. Een levendige boel hier. Eerst een paar fietser, met flinke bepakking, helpen aan de camping. Wij wijzen richting die van ons, 3 kilometer verder, de man schut van nee.....veel te ver. Ze zijn kapot en wij herkennen dat.
Dan zitten we op het terras aan een biertje/wijntje. Barendrecht heeft zin om alle bezienswaardigheden van Unesco en de winkeltjes te zien. Wij niet. Wij gaan een kaart kopen om naar Maxx te sturen. Gaan we een traditie van maken, die moeten ergens beginnen. Wij vinden het leuk, hopelijk kan Maxx het ook waarderen.
Dan worden we geappt. We moeten echt naar boven komen, zo leuk en er is een winkel met wandelschoenen. Ik wil die nog graag hebben, dus hijsen wij ons ook het straatje in. Is inderdaad heel leuk. De schoenen mag ik uitproberen op de weg. Gaat flink omhoog en naar beneden, dus zo’n oefen parcours als ze tegenwoordig bij sportzaken hebben, is hier live aanwezig! Ga maar heen en weer lopen, zegt hij. Er is hier alles wat een wandelaar nodig heeft. Ligt ook op de route van Santiago de Compostela. Ook Jolan koopt nieuwe wandelschoenen. Dan is het etenstijd. Achter de gevels van de panden links ( of rechts als je van de andere kant komt) zijn restaurantjes die doorlopen tot aan de tuinen. We kiezen er 1 en komen in een soort huiskamer restaurant, maar dan in de tuin. Helaas hebben ze veel niet van wat er op de kaart staat en wij besluiten verder te gaan. Geen probleem, zegt de oberin. Dan gaan we het bij de volgende proberen. Daar lukt het uitstekend. Heerlijk gegeten! Als we de wandeling terug inzetten, komen we langs een plein. Bij Ilja Gort op tv gezien dat daar een balspel wordt gedaan tegen een muur. Nu ook, maar het hele plein wordt gebruikt door de plaatselijke dans vereniging. De klederdracht denken we er bij, genieten geblazen van de repetitie van een dans. Ziet er vermoeiend uit en aan het einde blijkt dat ook zo te zijn. Uit hijgen, slokje water en opnieuw! Na 2 keer gaan wij, nadat we geapplaudisseerd hebben, weer door. Dames gaan nog even kaarten, maar al snel is ook dat klaar en het is donker.
Welterusten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley