Dag 5 en 6

Dag 5
Vandaag is het een korte route, 175 kilometer. Vangnes, Dragsvik, Viksdalen, Moskog, Skei, Byrkjelo, Olden en eindpunt Stryn.
We beginnen met een boottochtje naar Dragsvik. We moeten in rij 1-3 gaan staan. Dan komt de Ferry aan. Eerst is er een ander rij aan de beurt. Wij denken, dat die naar Hella gaan. Dat kan namelijk ook hier vandaan.
Dan worden wij toch gewenkt......? Ja, zegt de man: bij Hella moet u er af, draaien en er weer op.....?
Maar precies zoals hij zegt, zo gaat het ook. Grappig. Voordat er weer geladen wordt bij Hella, mogen wij er af, draaien voor de boot en er weer op. Grappig. We gaan eerst tanken, want je weet maar niet .......leeg rijden is hier niet zo'n goed idee.
Dan volgt er een prachtige route naar boven. Veel haarspeldbochten later komen we op een prachtige plek boven in een dal. Drie betonnen driehoeken steken hoog boven ons uit. We kunnen hier de pose van de Titanic naspelen en op de tribune nog mooier in het dal kijken. Dan zie je pas goed welke bochten we achter ons hebben.
Helaas begint het hierna flink te regenen. Enorme watervallen bekijken we vanuit de auto. Vlaktes met groen, mos en rotsen. Echt prachtig! De Gaularfjelder route kan ook gelopen worden, 21 kilometer. Doen we niet. Vanwege het weer pakken we 1 waterval om te bekijken. WoW! Niet verkeerd, wat een geweld! Dan is het tijd voor koffie. Nog een hele uitdaging, want alles is nog dicht. Seizoen en weer werken nog niet mee. Dan komen we bij een supermarkt Joker. Broodje kopen, eten voor vanavond. Dan blijkt daar ook een ruimte te zijn gemaakt om te zitten met een bakkie uit de automaat. Afrekenen bij de kassa! Bolus erbij.....lekker!
De broodjes eten we op in een bushokje. Lekker overdekt (regent nog steeds) met uitzicht op een meer! Zo smaakt alles beter.
Weer verderop alweer een uitzichtpunt. Hup, stoppen. Uitzicht is mooi, maar ons gezelschap: Messersmitts (1persoons karretjes) zijn de grootste publiekstrekkers. Als er een touringcar stopt vertrekken we weer. Veel te druk!
We slingeren naar beneden. Komen bij wegwerkzaamheden. Een man in een verkeersregelaarspak staat bij het verkeerslicht. We staan 'koud' vooraan te kijken naar het tafereel. Blijkbaar gaat het niet zoals het moet. De man praat in zijn 'oortje'. Rommelt wat in het kastje. Als het licht uit gaat, denken wij dat we kunnen. Oh, de hand gaat omhoog, nog niet de bedoeling. Dan stopt hij een printplaatje er in, lacht wat in zijn microfoon, draait vervolgens de antenne er af........hij zwaait naar het cameraatje boven op de paal. Blijkbaar om de bewegings censor te activeren. We mogen nog steeds niet. Er komt nog wat verkeer van de andere kant, vrachtwagens, campers.....druk.
Dan wordt het ook voor ons groen. Rijden maar. Verderop zijn er ook nog een paar van die opbrekingen, maar daar wordt niks geregeld. Dan gaat het bijna mis. We raken met het rechtervoorwiel het grind. Net op tijd geremd. Betonnen muurtje gemist......pffff.
Dan komen we bij de camping Mindresunde aan. Prachtig aan het meer. Overkapping er bij om eten te maken. Prima! Het is inmiddels droog, de zon staat op de berg tegenover ons. Alles staat binnen nowtime. Luchtbed pompje geeft nog wat problemen, maar dat gaan we oplossen, denk ik!


Dag 6
Zo, wat hebben wij lekker geslapen. Om 6 uur even Sita uitlaten....zelf plassen en dan weer terug de slaapzak in. Rond 8 uur worden we allemaal langzaam wakker. Ik zit even aan het meer te kijken over het water en naar de grote grijze kwik (vogeltje). Gelukt, eindelijk een scherpe foto van dit zenuwachtige vogeltje. Als we allemaal ons ogen uitgewreven hebben, gaan we ons boeltje weer inpakken. Douchen, niet iedereen, en dan ontbijten aan de picknick tafel met uitzicht over het meer de bergen en de watervallen. Je zou er bijna willen blijven. Maar......dat gaan we niet doen.
We rijden op het gemak richting Hjelle. Niet zo belangrijk maar het volgende op onze weg wel. Het Geiranger of de Geiranger. Kan ook! Op de kaart staat een caravan in het rood afgebeeld. Die mag er niet komen en wij weten inmiddels waarom. Sneeuw, watervallen, haarspeldbochten, en prachtige natuur. Hier en daar stappen we uit om rustig rond te kunnen kijken en foto's te maken. We stoppen bij een camping receptie. Daar kunnen we koffie drinken met uitzicht op de cruiseboten. Even daarvoor was het druk met bussen en wandelende toeristen op de weg. Sommigen steken over op het moment dat wij net een haarspeldbocht proberen te nemen. Het toeristen dorpje laten we voor wat het is....veel te druk. Na een heerlijke bak koffie met....lekkers gaan we weer verder. Onderweg kunnen we er uit om te kijken naar het donderende water . Daaroverheen is een slingerende loopbrug gemaakt van staal. De Gudbrandsjuvet Gorge genaamd. Hoef je niet te onthouden hoor, we ovérhoren je niet. Maar wij zullen het nooit vergeten.
Dan gaan we richting de oversteek met de boot naar Linge. We worden al handig met de ferry's , in de rij staan, oprijden, betalen, foto's maken en door.
Dan doen we wat boodschappen, die we gelijk opeten aan de waterkant aan een picknicktafel ergens in een dorpje. Op naar het volgende hoogte punt
We gaan naar de Trollstigveien. Weer zo'n mooie weg....'s winters afgesloten, maar nu open. Ook weer niet met de caravan. Daar stoppen we bij het meest spectaculaire uitzichtpunt ooit! Voor ons dan, hè! Op verschillende plekken kijk je naar het donderend geweld van het water. Maar het meest spectaculair is toch wel de weg onder ons. Daar moeten wij nog langs en nu zien we hoe ingewikkeld dat kan zijn. Een massa haarspeldbochten en een dalingspercentage van 10 procent. Niet alle bussen lukt het om de bocht te maken. Steken, achteruit, nog eens proberen. We genieten nog even van het uitzicht. Om er te komen moeten we over een
loopbrug. Het eerste deel is van staal en glad. Noa vindt het niks en zet geen stap meer. Op de terugweg heeft ze er geen problemen meer mee. Er snel overheen gegroeid, blijkbaar.
We zitten nu op weg 63. Een mooie route richting Bud. Wel een beetje minder dan we gewend zijn