Dag 24 de Pyreneeën

We hebben besloten dat we vandaag naar Saint-Jean-Pied-de-Port in de Franse Pyreneeën gaan.
Als we ingepakt zijn gaan we richting Pamplona. Nou ja, niet zonder rare manoeuvres. Onze TomTom stuurt ons tot 2 x toe de snelweg af en er gelijk weer op?? Juul volgt braaf.
Uiteindelijk wordt het ook nog even puzzelen bij Pamplona, maar zitten we toch op de N135 omhoog de bergen in. De route was al heel mooi, maar wordt nu weer echt bijzonder! We rijden op een stuk van de wandelroute Santiago de Compostela en zien ook regelmatig wandelaars. Fietsers ook! Pfff het gaat hier echt niet licht op en af! We stoppen bij een mooi uitzichtpunt. Een kerkje en een parkeerplaats, maar vooral het zicht op het pad waar de wandelaars naar beneden komen, is heel bijzonder. Van hoog op de berg komen ze naar beneden om linksaf een graspad op te gaan, hek open en een weiland in. Daarna verdwijnen ze uit het zicht. Zou ook leuk zijn, zeggen wij......zonder die zware rugzak dan!
Nog 2 kilometer te gaan naar de camping en dan is daar de Lidl! Alles op, dus we doen even boodschappen. Gauw alles in de koelbox en hop naar camping Narbaitz. Prachtige plekken, langs een beekje, de zon schijnt, helemaal goed. Als we bijna klaar zijn met kamp maken, begint het buurjongetje Pierre enorm te schreeuwen.....vader vliegt uit de camper. Er zit een slang in het beekje! Die heeft zich snel verstopt, dus laten ze hem voor wat het is. Samen met de moeder van Pierre bespreken we welke slang het zou kunnen zijn. We weten het eigenlijk allemaal niet, maar een adder zou kunnen. Jolan heeft wat donkers langs de tent zien vliegen en maakt een spannende combi van beide gebeurtenissen! We houden de gaas deur van de tent maar dicht.....deden we altijd al, toch? Na een kop koffie (bij de Lidl weer pads voor de Senseo kunnen kopen) gaan we op rust. Juul leest, Jolan zwemt, Irene slaapt......ik ga ook zwemmen! Terug bij de tent hebben we minder zon dan vanmiddag. Jolan gaat lekker sla maken en ik zorg voor de extra benodigdheden. Op het elektrisch plaatje bak ik de pijnboompitten en de kipfilet ( ook in die volgorde). We eten er weer lekker van! Na de afwas nog een kop koffie.....en dan kaarten! Nou ja, Jolan en Irene gaan weer klaverjassen oefenen. Vraagt Irene aan mij: wie is nou ook alweer je maat als je met z’n tweeën klaverjast? Tjonge jonge, ik doe al die tijd al pogingen om uit te leggen dat ik het niet kan en ook niet wil leren......dan weet ze het gelukkig zelf weer.
Bij het schaarse licht van een muggenkaarsje en 2 lampjes van de Action gaat het spel door. Succes, ik pas!