Dag 16 we zijn er!

Dag 16
Het heeft de hele nacht geregend, blijkbaar! Gadver! We beginnen met inpakken en dan ontbijten we in de keuken. Niet alleen deze keer. We hebben gezelschap van een echtpaar dat zegt: Estonia. Automatisch zeggen wij:
Estland, Letland en Litouwen. Dreuntje van de aardrijkskunde les van vroeger. Ha, zegt een gezinnetje, man, vrouw en puber meisje, wij komen uit Litouwen. We rommelen zo met z'n allen ons ontbijt bij elkaar. De Litouwers doen iets met boekweit. Een zakje in kokend water en dan in een warmhouder, knakworstjes er bij......voor onderweg.
Wij doen het met boterhammen met kaas, salami, hagelslag en pindakaas. Tussendoor gaat er steeds iemand douchen. Druk daar! In de stromende regen pakken we de tent in.........gelukkig genoeg stevige grote plastic zakken meegenomen. Wij zijn blij dat we niet met de fiets zijn, deze keer!
Kachel op grillen en dan gaan we voor de laatste etappe naar de Nordkapp!
Onderweg worden we een aantal malen getrakteerd op rendieren. Op de weg, naast de weg, oversteken, met jonkies, zelfs met de navelstreng er nog aan! Ook die kleintjes kunnen al over hekjes springen!
Het blijft de hele weg regenen. Hier en daar krijgen we een lange schemerige tunnel voor de kiezen. Zelfs 1 waar we 2 fietsers achterop rijden. 9 procent omhoog op dat punt! Shit, we zien ze net op tijd. Ze hebben prima verlichting op, maar wij krijgen op dat moment tegenliggers en dan zie je ze toch net wat aan de late kant. Ppfff wat hebben die het zwaar! We leven met ze mee! Onderweg komen we langs een souvenierswinkel . Toch maar doen ook al oogt het flink commercieel. Dat blijkt mee te vallen. Binnen is het heel gezellig ingericht. Vissersgerei hangt aan de muren en de plafondbalken. Vissen lijven en enkele koppen hangen in de lucht. Aan de wanden vitrinekasten met sieraden, die de eigenaar zelf gemaakt heeft. Hij heeft kennissen in Breda en herkent direct onze tongval. We raken aan de praat over van alles en nog wat. In het raam heeft hij, als versiering, een soort gedroogde veenpluis staan. Dat is het niet, verteld hij ons. Het is een soort katoenplantje, die alleen hier en op Spitsbergen voorkomt. Ziet er prachtig uit. Helaas bloeit het pas eind juli......
We kopen hier een zelfgemaakte koelkast magneet. Deze zie je nergens, hopen wij! Jolan een broche van haar geliefde rendier.
We rijden door tot de afgesproken camping, net voorbij Honningsvag. Als we er op rijden besluiten we dat we een hut gaan nemen. Regen en 8 graden. Het moet wel een beetje leuk blijven. Omdat wij er rond het middaguur zijn, is er nog plek genoeg. We krijgen hut 11. Een vrijstaand groen huisje met een veranda ervoor! Alweer met 2 slaapkamers, woonkamer annex keuken en een douche/toilet combinatie. We missen alleen de eettafel. Die staat op de veranda. Gaat het niet worden, vandaag! De kachel gaat even op grillen. Al gauw is dat te warm. We eten onze lunch aan de 'lage' tafel.
Na de lunch gaan we de laatste kilometers (25 ongeveer) naar de Nordkapp. De hondjes blijven lekker thuis. Ieder in de eigen slaapkamer!
De rit er naar toe komt ons bekend voor. Wij waren hier al eens met de MS Rotterdam aangekomen. Met de bus naar de Nordkapp, toen. We zien de bussen staan. In ons eigen tempo gaan we door het kale landschap. Soms hangen er flarden mist over de weg. We zijn bang dat we, weer, niks te zien zullen krijgen van het uitzicht op de Kapp. Onderweg stoppen we bij een heel oud souvenierswinkeltje. Wij herkennen dat nog van de vorige reis. De tipi staat er verlaten bij. Geen oud mannetje in klederdracht te zien, met zijn rendier. Weet jullie nog, Jannie en Jaap? De aankomende schoondochter van de man staat in de winkel. Nee zegt zij, hij is aan het opwarmen in zijn huis aan de overkant. Hij komt er weer uit als er weer een bus voorbij komt! Jolan gaat op de foto met het opgezette rendier en Julia scoort een cadeau voor thuis. Wij zoeken iets heel kleins, maar er zijn alleen maar grote maten. Schoondochter loopt even naar de overkant: "ik vraag even of ze die ook heeft gemaakt" helaas is dat niet zo. Jammer!
Als we bij de betaalpoortjes zijn, houd de weg op onze TomTom op. Hier is het einde!
Parkeren en dan naar het bezoekerscentrum. Als we hier door de grote glazen puien naar buiten kijken, zien we dat het best helder is! Dat valt niet tegen! Gauw maken we de gekste foto's. En kijken we op het gemak in het rond. Droog wordt het helaas niet. Naar binnen voor koffie en koek. We zien de mist het uitzicht wegnemen! We waren op tijd! Dan gaan we via het museum naar de bioscoopzaal. In een korte film krijgen we te zien hoe het dagelijkse leven er hier aan toe gaat.
Weer naar buiten.....ja hoor het lijkt weer helder te zijn geworden. We lopen links en rechts van het gebouw. We zien de flarden mist vanaf zee langs de rotsen omhoog komen. Als we uitgekeken zijn, gaan we terug richting hutje. Nog even een stop gepland in een naburig dorpje, maar daar is niet te zien wat we wilde. Wel het meest noordelijkste vissersdorp van Noorwegen en omstreken. Een wandeling moet ons naar een uitzichtpunt brengen met zicht op de Nordkapp. Wij dachten niet dat we dat in de regen wilden gaan doen. Hup omkeren en naar het hutje. Hondjes uitlaten en aan de borrel. Nog even nagenieten van het behalen van ons reisdoel! Wij hebben 4.763 kilometer op de teller (inclusief 200 kilometer extra naar de walvissafari).