Dag 22 en 23

Dag 22
Ik kan deze dag alweer beginnen met het woord: gadverdamme. Het weer is niet best en als we hebben ontbeten en we de tent leeg hebben, begint het enorm te regenen. Julia en Jolan hebben de tent al half plat en springen in de auto. Bij ons staat hij nog en wij kruipen er weer in. Sita zit al in de auto, die slaapt al weer lekker. We kijken uit het raam naar het meer. Zien een streepje licht aan de horizon en besluiten te wachten totdat het droog is. We krijgen een kop koffie aangereikt vanuit de auto met de opmerking: 'samen delen' en Julia stuift de auto weer in. Een poosje later horen we toch de auto deuren opengaan. Er gaat ingeklapt worden! Oké, we doen mee. We zijn er bedreven in, maar leuk is het niet in de stromende regen. De plassen staan op de ingevouwen tent als we hem oprollen. We proberen aan het einde van de rol de hele bubs nog op te tillen om het water er uit te laten lopen, maar dat bleek niet zo'n goed idee. De rol valt uit elkaar, dan proppen we het laatste beetje kletsnatte zeil in de zak. Hup de hele santenkraam in zakken en op de achterbank. Als we wegrijden wordt het droog........tja, als je alles van te voren weet..... Irene droogt haar lange broek voor de ventilatieroosters van de auto, ondertussen zittend op een handdoekje. De schoenen moeten onderweg drogen evenals de regenjassen. Wat een geluk dat we bij Michiel de airo na hebben laten kijken voor vertrek!
We beginnen de tocht bij de sport en kampeerwinkel aan de overkant. Het luchtbed van J&J is toch echt lek. Na een paar nachtjes tobben is het nu wel klaar. Gelukkig liggen er een paar in de juiste maat op de schappen. Ik kijk gelijk naar extra haringen. Met al dat getimmer op rotsige bodem kan ik wel een paar rechte gebruiken. Ik sta met mijn zakje bij de kassa. Voor mij een vrouw met een arm vol kleding. Ken je dat? Wordt er eerst uitgebreid gekeken wat er op haar klantenpas nog staat en of dat bedrag gaat combineren met het totaal wat over haar arm hangt. Ik haak af, dan maar geen extra haringen!
Zo, nu kunnen we op weg naar.......de conditorei! Op haar vroege ochtend wandeling (toen scheen de zon nog!) door Irene gevonden. Koffie met.....daar beginnen we deze zondag mee. We zijn niet alleen! Ook voor ons raam is het druk. Een stroom aan campers, caravans en dakkoffers rijd de stad uit! Wij hebben dan nog niks in de gaten en smullen lekker door.
Gisteren al besproken wat we in de TomTom zouden invoeren. Een stukje snelweg is nu onvermijdelijk. Zal bij Osebo (met puntjes en streepjes hier en daar) zijn. Maar zover is het niet. Eerst komen we in de eerder genoemde stroom terecht. We rijden wel, maar lekker vlot gaat het niet. File!
Na de kruising met de afslagen naar Stockholm en Oslo begint het rustiger te worden, maar het onderhoud aan de weg gooit dan weer roet in het eten. Gelukkig ligt het werk vandaag stil. Na de, waarschijnlijk, laatste wegopbreking stoppen we even om te wisselen en even de benen te strekken. Een ietwat vies toilet en een drukke snelweg naast ons, geeft ons een beetje het ' we zijn onderweg naar Zuid-Frankrijk, gevoel! De zon schijnt gelukkig wel en het waait flink. We wandelen naar de brug, waaien uit ons hemd en fris en fruitig stappen we achter het stuur voor de volgend kilometers. Na een poosje wordt het lunchtijd. Hup, er af op een minder idyllisch plekje dan we gewend zijn de picknicktafel met dak ziet er wel uitnodigend uit. We laden de lunch boel uit en als we zitten, hoor ik een rommelend geluid. Ik kijk naar de lucht en zie dat die gitzwart kleurt. Geen zin in nog meer water gooien we gauw wat kaas en salami op een boterham en eten die in de auto op. De andere gasten eten rustig door en pas als zij (en wij) klaar zijn, begint het een beetje te spetteren. De tweede misrekening van vandaag!