Dag 8 Oosterend! Donderdag

Deze keer ga ik broodjes halen bij de camping baas. Volgens mij zus heel gezellig, en dat klopt. Er lopen allerlei types binnen en onder het genot van een kop koffie wordt de wereldproblematiek aangepakt. Corona (uiteraard), voetbal (tuurlijk), en de herstel mogelijkheden na de crisis. De broodjes worden ondertussen gebakken, afrekenen contant en dan bel ik aan bij de receptie. Eigenlijk gewoon de voordeur van Jan en Bianca, de eigenaren van het hele spul. Bianca doet open, een vrolijk hoofd kijkt mij aan. Of we nog weer terug mogen komen, volgend jaar, vraag ik. Tuurlijk, kom binnen. Het reserveringssysteem verschijnt op het computerscherm, midden in de huiskamer. We gaan het weer net zo doen, als deze keer. Zelfde huis, zus en aanhang het weekend en wij de midweek. Worden 2 aparte boekingen, dat is toch handiger! Top, geregeld. Wie weet is driemaal scheepsrecht en is er dan wel Oerol! We hopen het! Dan wordt ik gebeld door Irene. Geen tijd om op te nemen, ben nog aan het zoeken naar de adresgegevens van mijn zus. Kan ineens niet meer bedenken hoe of het daar heet, nou ja, dorp wel, maar straatnaam niet. Zo’n eiland hè, dat doet wat met je hersens!

Dan kom ik terug met warme broodjes en een reservering voor volgend jaar, ik mag er blijven!

Na het ontbijt besluiten we om richting West te gaan. Koffiedrinken bij de molen in Midsland, een foto maken van het beeldje van Stryper Wycker. Dit keer aangekleed voor Het EK voetbal. En dan naar de radar stelling Tiger, onderdeel van de Atlantic Wall in de 2e Wereldoorlog.

Het is snoei heet. De teller staat op 35 graden als we vertrekken, maar met het windje er in valt het best mee. Blijven fietsen. Bij de molen vinden we een plekje in de schaduw. Koffie met……o nee, deze keer alleen voor Jaap. Net ontbeten! Dan doe we ook nog het gezellige centrum van Midsland aan. Lekker winkelen, niet te lang, veel te warm. Irene vind een leuk t-shirt, maar nieuwe sandalen lukt niet. Zitten wel lekker, maar zien er niet echt leuk uit. Wel nodig, want de zolen van haar huidige sandalen laten op diverse plekken los. Hup, terrasje op. Drankje en broodje. Jaap vraagt of hij een broodje haring bij de kraam aan de overkant mag kopen en het dan hier op mag eten. Nou vooruit dan maar, het mag!

Het is inmiddels flink bewolkt geworden, af en toe komt de zon er nog doorheen. Dan is het eigenlijk té warm. We springen weer op de stalen rossen en gaan richting de radar stelling Tiger. We kopen een kaartje met bijbehorende kaart en beginnen bij de film. Echt interessant en je hoort toch altijd weer dingen, die je nog niet wist. Mét gids hebben we niet geboekt, maar met de kaart kom je chat een heel eind. Wandelend door het bos komen we langs alle stellingen, die ze weer hebben uitgegraven. Een aanrader! Dan stappen we weer op de fiets, wij hebben windje mee naar huis. Onderweg nog even stoppen voor een foto momentje bij het beeld van Willem Barentz. Doen nog wat boodschappen, biertje en hapje voor bij het voetbal vanavond. 

Eerst even eten. De meiden hadden al eerder deze week gereserveerd voor vanavond bij restaurant Zonneweelde in Hoorn. De dame heeft snel door dat wij voetballen willen kijken, maar helaas kan het hier echt niet. Er hangt een scherm. Maar dat komt niet naar beneden. Mag niet van Rutte, zegt ze. Jammer, maar wij snappen het wel. Hoofdgerecht, toetje en nog een kopje koffie en dan sjezen we op de fiets weer terug naar huis. Irene zet de tv aan: 1-0! Tada, so far so good. We gaan kijken!

Morgen weer een nieuwe dag!