Dag 9 Van Oosterend naar Leeuwarden.

Vanmorgen wakker geworden van de regen! Zo hé, dat is nou wel jammer op onze laatste dag op Terschelling. Nou ja, het was voorspelt en het lijkt er op dat het niet de hele dag zal regenen.

Jannie gaat verse broodjes halen en ik pak alvast mijn tassen in. Dan een heerlijk ontbijt. Irene heeft een fruitsalade gemaakt, want 4 appels, 4 bananen én 4 snelle jelle’s is wel een beetje te veel van het goede.

De eitjes moeten op, maar dat was geen probleem: één eitje per stel!

Niet alles op, maar vol=vol. Ik ga aan de afwas en de rest scharrelt z’n boeltje bij elkaar. Irene vind nog mijn zwempak in een la……pfff, bijna vergeten! Zo rond 10 uur zit de hele zandtekraam weer op de fietsen. We zeggen Jan gedag, tot volgend jaar!

Het is droog en we hebben windje mee. Hmm, dat is niet best. Als we naar het westen toe wind mee hebben, is het naar het oosten wind tegen. Ben je er nog? En Leeuwarden ligt ten oosten van Harlingen…. Nou ja, we kunnen er niks aan veranderen.

We zijn ruim op tijd in West-Terschelling. Parkeren de fietsen bij het groen strand en gaan het dorp in. Tij voor een bakkie, de koffie in het huisje was gisteren al wel op gegaan.

Veel horeca zaken zijn nog dicht. Vreemd, maar Jaap heeft in het krantje gelezen hoe dat komt. Er is te weinig personeel om de hele dag open te zijn! Dan komen we bij een hotel met restaurant. Daar kunnen we naar binnen en dat blijkt handig, want het begint weer te regenen. We nemen nog een bakkie en doen erg lang over toiletbezoek en afrekenen. Dan is het ongeveer wel droog. We nemen nog een winkelstraat en Irene past nog een schoen. Dan is het wel tijd om de fietsen op te gaan zoeken. Om 14:05 gaat de boot, een half uur van tevoren in de rij. Een heel stuk drukker dan op de heenreis. We passen er allemaal weer op, wonderlijk toch hoe vlot dat gaat. Op de boot zoeken we een plekje binnen. Flinke wind en niet stabiel droog, dus binnen is prima. We knikkebollen wat, maken een puzzeltje en eten de bananen en appels op. Na bijna 2 uur is er land in zicht. Een stem roept door de luidsprekers dat de automobilisten én de fietsers tegelijk naar het autodek mogen. Het wordt dringen geblazen. Beetje vreemd, want wij moeten steeds van links naar rechts ( waar kennen we dat van?) om de auto’s eerst naar buiten te laten rijden. Met een beetje geduld van iedereen, is het zo weer voor elkaar. Als we het terrein afrijden, gaan we naar links Harlingen uit. Geen afspraak met mijn nicht, die in Harlingen woont. We moeten nog 35 kilometer fietsen en het is al flink na 4’en.  En ja hoor, het klopt! Wind tegen en niet zo zuinig ook. De electriek moet ons maar meer helpen dan gewoonlijk, als we maar genoeg prut hebben om het hotel te halen.

We komen door dorpjes met de meest wonderlijke namen: Tzummarum, Berlikum en Bitgum. In een van de dorpjes nemen we nog even pauze. Bakkie koffie, deze keer met….de uitbater komt even gezellig bij ons zitten. Nieuwsgierig naar waar de reis naar toe gaat en waar we vandaan komen. Hijzelf komt van Terschelling, eigenaar baggerschip en de kroeg waar we nu zitten. Relaxte vent met goeie zeemanskop.

Lang blijven zitten kan niet, we hebben nog flink wat kilometers voor de boeg. Soms wordt de wind tegengehouden door wat groen. Da’s fijn. Als we in de buurt van Leeuwarden komen, gaan de sluizen open. Gauw een plekkie zoeken om te schuilen. Ik schiet naar links onder een luifel en Irene rechts uit de flank. Jannie en Jaap zien haar op de rug op het gras belanden! Niks aan de hand. We hebben de regenjassen nog niet aan of het wordt alweer droog. Dus, hup door! Dan komt de stad in zicht. Ons hotel ligt midden in de stad. Wat is het hier leuk. Terrassen aan het water, mooie panden, prachtig. Ons hotel Post Plaza is een oud postkantoor en bankgebouw. Prachtig ingericht met een knipoog naar het verleden. Er is een heuse fietsenkelder en dan naar de kamer. Onze tassen op zo’n kofferkar en de lift in. Mooie sfeervolle kamer. We gaan gelijk naar beneden. Biertje en dan begint het keihard te regenen en een beetje te onweren. Op tijd binnen! We gaan aan tafel. Het is inmiddels 8 uur! Heerlijk eten, tekst op de menukaart: je komt hier om lekker te eten, niet om te dineren. Wij snappen dat, fiets kleren nog aan, volledig verwaaide coupes, maar het hindert ons niet en het personeel blijkbaar ook niet. Uitermate leuke bediening!

Einde dag, we zijn kapot!